ANA SAYFA

ASABE, ASABİYET:

Baba tarafından akraba, hısım.

Asabe: Kişinin baba tarafından yakınlarına denilir. Asabi kelimesi de yakınları için sinirlenerek sırf akrabalık duygusuyla onlan savunan kişi için kullanılır. Asabiyyet ve Taassub ise kişinin sırf akrabalık duygusuyla yakınları için öfkelenmesi ve onları savunması demektir. Cahiliyet devrinde taassup yaygın idi. Kabileler arasında aşiretçilik ve kavmiyetçilik duygusuyla anlamsız sürtüşmeler, hatta çatışmalar ve çarpışmalar süregelirdi. İslamiyet gelince bu gibi duygular yerini İslam kardeşliğine bıraktı. Artık aşiretçilik, kavmiyetçilik ve kabilecilik değil, İslamcılık zihniyeti yerleşti. Bütün müslümanlar kdrdeş kılındı. çarpışmalar ve savaşlar ancak İslam dininin yücelmesi ve hakkın, hakkaniyetin savunması için meşru kabul edildi. Zulüm ve hakslZlıkta kimseye yardımcı olmak diye bir şey kalmadı. Hiç kimseye zulüm ve haksızlık yolunda hiç kimseye yardım etme selahiyeti tanınmadı. Yüce dinimiz böylece cahiliyet devrinin taassubunu kökünden kazıdı.

Asabe: Belirli hissesi bulunmayan mirasçılara verilen bir isimdir. Mirasçıların bir kısmının mirastan alacakları l}aklar Kur'an ayetlerinde belirli hisselerle tayin ve tesbit edilmiştir. Anne, nene, bazı durumlarda baba, bazen kız çocuğu, yalnız anne bir kardeşler gibi. Yukarda da açıkladığım gibi bu nevi mirasçılara Zevi'l-Furud denildiği gibi Ashab-ı Furud da denilir. Yani belirli hisse sahipleri.

Asabe ismi verilen mirasçılar ise, ölünün erkek evladı, bunların erkek çocukları ana baba bir veya yalnız baba bir, erkek kardeşler, erkek kardeşlerle beraber bulunan bunların kız kardeşleri, bazı durumlarda baba ve bunun babası gibi.